top of page
Stichting Dare, adoptie, projecten, school, scholing Afrika

Nieuws

Ons bezoek in februari 2018


Op 19 december 2017 kregen we al vroeg in de morgen het bericht dat Jaiden was geboren, zoon van Peter en Joan, broertje van Precious. Ja, dan ga je nadenken: wanneer gaan we onze 'Afrikaanse' kleinzoon bezoeken en even vasthouden? Al gauw kwamen we op de voorjaarsvakantie. Plannen gemaakt, Airmiles geteld en de vliegtickets geregeld.

Met tassen vol gedoneerde kleertjes (eigenlijk teveel voor de binnenlandse vlucht) gingen we zaterdagavond naar Schiphol om daar te overnachten om de volgende morgen op het vliegtuig te stappen naar Nairobi. Zondagavond hebben we daar overnacht en maandag zijn we doorgevlogen naar Eldoret. Klaar voor een weekje in de Rift Valley, vlak achter het plaatsje Iten, wat bekend staat als “the City of Champions”. Dit vanwege de vele marathonlopers die o.a. trainen en overnachten bij Lorna Kiplagat onze Nederlandse (Keniaanse) marathonloopster die daar een groots trainingscentrum heeft samen met haar man. Een heerlijk weekje logeren bij vrienden, in alle rust en met prachtig mooi weer. Het was er rond de 26-28 ºC, wat kan een mens meer wensen…Wel een stevige zonnebrand opgelopen.

Maandagmiddag zijn we aangekomen en op weg naar 'huis' hebben we boodschappen gedaan. Daarna de bekende verwelkoming op de campingsite. Het weerzien van oude en nieuwe vrienden. Er had een volledige wisseling plaats gevonden in personeel van de Lelin Campsite, dus even weer namen oefenen.

Dinsdag was een heerlijke rustdag die startte met een heerlijke kop koffie in de vroege ochtendzon. Die middag hebben we een kort bezoekje gebracht aan Iten om geld te pinnen, te tanken en een telefoonkaart te kopen.

Woensdag, de derde dag, is traditioneel bezoekdag aan de familie, dus eerst naar Jaiden, Precious, Joan en Peter. Prachtig zo’n kleine baby, heerlijk om even vast te houden. De tassen met kleren worden uitgepakt, de maten uitgelegd. Precious mag gelijk wat aan proberen.

Het aller belangrijkste zijn natuurlijk de cadeautjes, met als hoogtepunt de bellenblaas. Wat kunnen kinderen over de gehele wereld zich hier toch fantastisch mee vermaken. Daarna zijn we nog even bij Sammy en zijn gezin langs geweest en ook daar waren ze dolblij met de bellenblazen en de ballonnen.

’S avonds hebben we Klaas zijn verjaardag gevierd. Er was speciaal voor ons een geit geslacht en geroosterd. Nomachoma (Keniaanse BBQ) noemen ze dat. Het menu werd aangevuld met rijst, meerdere soorten aardappelen, ugali (maispuree) en allerlei groentes. Prachtig geserveerd als een soort lopend buffet. Er waren circa 40 gasten uitgenodigd. Er was zelfs een verjaardagstaart geregeld, wat een verrassing! Die moest in kleine stukjes worden gesneden en uitgedeeld aan alle gasten, onder het gezang van alle kinderen. Zeer indrukwekkend!

Donderdag was de dag van het overleg. Deze dag waren Mercy, Cynthia, Prudence en onze nieuwe Kanjer Edwin uitgenodigd om hun voortgang met ons te bespreken. De verslagen daarvan zijn te vinden op de pagina’s onder de kop Scholarship. Erg leuk om even rustig en onder vier ogen met ze te kunnen praten.

Vrijdag was alweer de laatste dag. Relaxed opstaan, lekker douchen (de eerste echte warme douche van de hele week) en nog een keer lekker ontbijten op ons kleine terras voor ons huisje. Daarna hebben we even de tijd genomen om met Peter de planning voor de toekomst door te nemen en de rekening te vereffen met de Campsite.

Dan is het tijd om afscheid te nemen; we zullen hier een poosje op moeten teren, want het gaat waarschijnlijk tot 2019 duren voordat we hier weer terug zijn.Op naar het vliegveld voor de lange reis naar huis. Het was weer een onvergetelijke week in ons prachtige Afrika.

… een heerlijke week, wel een zonnebrand opgelopen ...

bottom of page